شاعر شدم که عشق ببارد به سالهام
پنجاه و پنج خوانش معکوس خال هام!!
آیا جنون بهانه ی زیباتری نداشت؟
این شد زنانه وار ترین سوالهام!
با من گریست لیلی و شیرین نهیب زد
از شانه ام که ریخت تمام مدالهام!
عاشق نبوده ای که ببینی جویده اند
دنباله های روسری ام دور شالهام!!
گلدان لب پریده و ایوان و روسری...
در من زنی همیشه به دنبال عشق بود
حافظ ولی نمی دهدم توی فالهام!!